Le(s) cancrelat(s)

Un nouveau mot pour mon dictionnaire français : cancrelat. Un des insectes le plus dégelas. Le temps pour une histoire, caution : ce n’est pas l’histoire la plus saine.
Une journée normale, je suis allé voir l’océan avec Stan, prendre des photos, puis manger, se préparer pour une soirée normale. Jusqu’au moment où je voulais aller à la toilette. En ouvrant la porte je voyais directement un cancrelat, au minimum dix centimètres ! J’ai directement fermée la porte et j’ai raconté à Stan ce que je viens de voir. Comme deux jeunes filles on a pensé à quoi faire ? quoi faire avec cette vermine ?
Au début on a essayé de le capturer avec une boîte. Sans succès… En pensant d’une manière pour le capturer et chercher des informations en ce qui concerne les cancrelats, il était disparu… Nouvelle idée : un aspirateur. Alors avec grand caution on a ouvert la porte plusieurs fois pour voir s’il était déjà là. Ça a pris au moins une heure…
Et là, finalement, il était de retour. Mais il avait amené un(e) copain/ copine… Avec encore plus de craint pour ces trucs on les avait sucé dans l’aspirateur. Avec succès cette fois ! Mais quoi faire avec des cancrelat vivants dans un aspirateur ?! Nouvelle idée : l’eau de Javel. On a mis de l’eau de Javel dans l’aspirateur pour exterminer ces bêtes. Beaucoup de l’eau pour les tuer. Après les avoir déponés dans la poubelle dehors on a pu se détendre. Maintenant il est deux heures et demie, et j’ai vu le cancrelat à onze heures…
Alors, je savais déjà que ce voyage serait inoubliable, mais je n’aurais jamais pu attendre que je vivrais un telle nuit.

Een nieuw woord voor mijn Franse woordenboek: kakkerlak. Een van de meest walgelijke insecten. Tijd voor een verhaaltje, waarschuwing: niet het meest smakelijk verhaal om te lezen.
Een normale dag, na de oceaan gezien te hebben met Stans, foto’s te hebben genomen, vervolgens te hebben gegeten en ons voor te bereiden voor een normale avond. Tot het moment waarop ik naar het toilet wilde gaan. Toen ik de deur opendeed zag ik meteen een kakkerlak, minimaal 10 centimeter! Ik deed de deur meteen weer dicht en vertelde Stan wat ik zojuist gezien had. Als twee gillende keukenwijven moesten we bedenken wat we moesten doen. Wat te doen met dit ongedierte?
In het begin hebben we geprobeerd om hem te vangen met een bakje. Zonder succes… Al denkend aan een manier om hem te vangen en informatie op te zoeken was hij verdwenen… Nieuw idee: een stofzuiger. Dus, met loot in onze schoenen hebben we meerdere keren gekeken of hij weer terug was. Dat heeft minimaal een uur geduurd…
En ja hoor, hij was weer terug. Maar, hij had een vriendin meegenomen… We onderbraken ze namelijk in een intiem samenzijn. Met nog meer loot in mijn schoenen heb ik ze in de stofzuiger proberen te krijgen. Met succes deze keer! Maar wat te doen met twee levende kakkerlakken in een stofzuiger? Nieuw idee: bleek. We hebben bleek in de stofzuiger gedaan om de beesten uit te roeien. Veel bleek om ze te doden. Nadat we ze in de prullenbak buiten hebben gedaan konden wij eindelijk kalmeren. Op het moment is het half drie (’s nachts) en ik zag de kakkerlak om 11 uur…
Dus, ik wist dat deze reis al onvergetelijk zou worden, maar ik zou nooit verwacht hebben dat ik een dergelijke nacht zou meemaken.